Ceftriaxon i pseudoholelitijaza u djece

Provedena je prospektivna studija tijekom jedne godine kod tridesetero djece liječene ceftriaxonom radi salmoneloze, purulentnog meningitisa, bakterijske pneumonije, neuroborelioze, bakteriemije i meningokokne sepse. Salmoneloze su liječene dozom od 50 mg/kg jedan puta dnevno prosječno 7,6 dana, a ostali dozom od 100 mg/kg podijeljeno u dvije doze uz prosječnu dužinu terapije od 10,8 dana. Kod svih ispitanika su rađeni bilirubin i transaminaze (aspartat amino transferaza i alanin amino transferaza) kod dolaska i po završetku terapije, ultrazvuk abdomena na kraju terapije, ili ranije u slučaju bolova u trbuhu, te kontrolni ultrazvuk svaka dva tjedna do normalizacije nalaza. Dob djece bila je od tri do dvanaest godina s prosjekom od 5,7 godina. Ultrazvukom registriranu pseudoholelitijazu imalo je 13 djece (43%), od čega sedam dječaka (54%) i šest djevojčica (46%). Bol u gornjem trbuhu uz lagani porast transaminaza javila se kod šestero djece (46%). Do normalizacije ultrazvučnog nalaza nakon prestanka terapije unutar četiri tjedna došlo je kod osmero djece (62%), kod troje (23%) unutar jedan do dva mjeseca, a kod dvoje (15%) ultrazvuk abdomena je bio uredan nakon tri mjeseca po završetku terapije. Pseudoholelitijaza je registrirana kod 14% djece koja su imala prosječnu dužinu terapije 7,6 dana uz dozu 50 mg/kg i kod 86% djece koja su primala 100 mg/kg kroz 10,8 dana u prosjeku.